System emerytalny
Jakie były powody wprowadzenia zmian w systemie ubezpieczeń społecznych w 1999 roku?
Polsce groziło załamanie systemu ubezpieczeń społecznych, gdyż poprzedni system był systemem repartycyjnym, w którym comiesięczne wpłaty składek potrącanych z pensji przeznaczane były na bieżące wypłaty emerytur i rent, w tym:
Prognozy demograficzne wskazywały na:
Konieczne było zatem systematyczne podnoszenie składek ZUS nawet do 60% w 2020 r. (prognozy) lub podniesienie wieku przejścia na emeryturę, lub przeprowadzenie reformy emerytalnej.
Reforma obowiązkowego systemu emerytalnego w 1999 roku
Reforma wprowadziła w Polsce system emerytalny repartycyjno-kapitałowy. Nastąpił podział na:
ZUS - Zakład Ubezpieczeń Społecznych
ZUS został powołany do obsługi systemu obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, a ponieważ otwarte fundusze emerytalne są częścią tego systemu, ZUS odgrywa znaczną rolę w gromadzeniu, przekazywaniu składek do otwartych funduszy emerytalnych oraz wypłaceniu świadczeń emerytalnych.
W ZUS prowadzone są m. in.:
PTE – Powszechne Towarzystwo Emerytalne to firma (spółka akcyjna), która zarządza Otwartym Funduszem Emerytalnym i reprezentuje go w stosunkach z osobami trzecimi.
OFE czyli otwarte fundusze emerytalne są częścią obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych zreformowanego w Polsce w 1999 r. Do otwartych funduszy emerytalnych ZUS przesyła część składki emerytalno-rentowej (aktualnie 2,92% płacy brutto), odprowadzanej od wynagrodzenia każdego ubezpieczonego – członka funduszu. Fundusze zajmują się gromadzeniem i inwestowaniem pieniędzy członków.
KNF, czyli Komisja Nadzoru Finansowego, sprawuje nadzór nad rynkiem kapitałowym, ubezpieczeniowym, emerytalnym oraz nadzór uzupełniający nad grupami finansowymi, w których skład wchodzą nadzorowane podmioty.